Inleiding van kruidengeneeskunde -

Over kruidengeneeskunde

Kruidengeneeskunde wordt ook wel aangeduid met de naam fytotherapie (phuton = plant, therapeia = geneeskundige behandeling). Men maakt een duidelijk onderscheid tussen beide benamingen. Fytotherapie wordt gedefinieerd als de wetenschap die zich bezighoudt met de toepassing van plantaardige geneesmiddelen bij de behandeling en genezing van ziekten. Kruidengeneeskunde wordt gedefinieerd als een vorm van volksgeneeskunst, waarvan de verworvenheden veelal op intuïtie en overlevering zijn gebaseerd.

Kruidengeneeskunde treffen we aan in de natuurgeneeskunde, de antroposofische geneeskunde, de medische astrologie, de volksgeneeskunst en de reguliere geneeskunde. In de natuurgeneeskunde worden de kruiden geplaatst in de context van de humoraalpathologie. De medische astrologie brengt kruiden in verband met krachten van sterren en planeten. Ook in de allochtone geneeswijzen, oosterse geneeskunde, ayurveda, islamitische geneeskunde, winti en Tibetaanse geneeskunde hebben kruiden een belangrijke plaats. In de volksgeneeskunst worden kruiden bezien vanuit een mengeling van ziekteconcepten, waaronder de sympathieleer en de signatuurleer. Ook in de reguliere geneeskunde komen geneeskrachtige kruiden voor in het therapeutisch arsenaal. Toepassing van kruiden vindt dan plaats vanuit de ziekteopvatting die gebruikelijk is binnen de reguliere geneeskunde. Het is van belang erop te wijzen dat kruidengeneeskunde niet hetzelfde is als homeopathie. Beide gaan weliswaar voornamelijk uit van preparaten uit de plantenwereld, maar de bereiding, de toepassing en de achterliggende filosofie zijn wezenlijk verschillend.